Szanowni Państwo,
chciałbym zapytać, dlaczego Wielki słownik ortograficzny PWN zaleca pisownię wyrazu pytia (w znaczeniu: ‘wieszczka Apollina’) dużą literą, tak jakby była to nazwa własna. Mała encyklopedia kultury antycznej daje na początku małą literę, według mnie słusznie (w przeciwnym razie sugeruje to imię jakiejś konkretnej wieszczki).
Z wyrazami szacunku
Tomasz Majtczak

Ostatnio w nazewnictwie odzieżowym widuję kolor camelowy. O dziwo, brak koloru elephantowego, mouse'owego, lionowego i wielu innych, a zamiast nich mamy swojsko brzmiący szary czy złocisty. Proszę o opinię na temat owej nowej nazwy koloru i jej zasadności w polszczyźnie.

Proszę powiedzieć mi, czy teraz obowiązuje pisownia hiszpańskiego miasta Kordowa, czy też dopuszczalna jest zarówno postać Kordoba, jak i Kordowa?

Szanowni Państwo,
Robert Schumann pod wpływem opowiadań E.T.A. Hoffmanna, który pisał pod pseudonimem Johannes Kreisler, stworzył cykl miniatur zatytułowany Kreisleriana op. 16 (pisownia oryginalna). W świadomości wielu Polaków cykl ten egzystuje jako ta Kreisleriana (ponieważ ma końcówkę -a), lub te Kraisleriana (ponieważ jest ich w cyklu osiem). Czy można ten tytuł odmieniać i powiedzieć np., że ogniwo tego cyklu to Kraisleriano, skoro myśli się o Kraislerianach?
Grzegorz Słomczyński

Kilka dni temu w odpowiedzi na pytanie czytelniczki jeden z językoznawców poradni doradzał używanie określenia lustro weneckie zamiast fenickie. Tymczasem wg elektronicznego Słownika poprawnej polszczyzny PWN z 2004 roku lustro weneckie to XVIII-wieczne ozdobne lustro, a więc zupełnie co innego niż lustro, które z jednej strony jest oknem – a najprawdopodobniej takie miała na myśli autorka pytania. Również Wikipedia rozróżnia te dwa terminy.

Często w mowie potocznej Polacy używają formy na kierunku niedotyczącym kierunku studiów, np. sprawdziłem oferty wczasów na tym kierunku. Podobnie na stronach agentów turystycznych: sprawdź oferty na najpopularniejszych kierunkach czy zobacz oferty na kierunkach egzotycznych. Czy w takiej formie na kierunku jest użyte poprawnie? Szczerze mówiąc, dla mnie brzmi to zupełnie nie po polsku.

Dzień dobry!
Mam problem z niemieckim słowem Muttersprachler. Czy mogę w tekście dokonać jego deklinacji i napisać Muttersprachlerów? A jeśli nie, to jak poradzić sobie z tym problemem? Przy okazji: czy dozwolony jest zapis native speakerów?
Z góry dziekuję i pozdrawiam
Przemek

Szanowni Państwo.

Ciekawi mnie, jak to się stało, że dopełniacz od słowa „kocioł” brzmi „kotła”, a od „dzięcioł” – „dzięcioła”, skoro końcówki obu wyrazów brzmią „cioł”. Domyślam się, że przyczyną tego są jakieś różnice etymologiczne, i właśnie dlatego proszę o wyjaśnienie.

Z poważaniem

Wojciech Bąk

Dzień dobry,
jestem członkiem Polskiego Stowarzyszenia Piwowarów Domowych, aktywnie uczestniczę w życiu społeczności piwowarów. W środowisku często pojawia się problem z odmianą nazw Porter i Stout. Część twierdzi, że powinno się mówić „Piwosz prosi o kufel Porteru i pintę Stoutu”, inni uważają, że Portera i Stouta. Brakuje nam wyjaśnienia autorytetu, którym można by rozwiać raz na zawsze ten problem.
Łączę wyrazy szacunku i liczę na odpowiedź.
Jacek Andrzejewski

W Polityce przeczytałam zdanie dotyczące Pani Barbary Piwnik: „…oto szefem jednego z najważniejszych resortów nie został polityk lub profesor prawa, ale prosta sędzia”. Czy takie sformułowanie jest poprawne? I jak ogólnie powinno się postępować w takich przypadkach niezgodności rodzajów?